«Velkomen tilbake, Jan Tore. Sist time vart vi einige om at du skulle øva på å kjøpa ordentleg vin, og ikkje dei rare tinga du vanlegvis bestiller. Korleis har det gått?»
«Ikkje så veldig bra…»
«Uff – vil du snakka om det? Kva kjøpte du?»
«Cabernet Sauvignon…»
«Flott, Flott. Klassisk drue og greier.»
«…frå Tyskland.»
«Jo, jo. Tyskarane har vist at dei kan laga god vin utanom riesl…»
«…med bobler.»
«…»
«Og bruskork…»
«…»
«…»
Kva har Siv Jensen sitt indianarkostyme, og isbit-utvinning frå Svartisen med vin å gjere? Det kjem vi til. Men du har kanskje allereie byrja å sjå teikninga her? Det handlar om å følgje skrivne og uskrivne reglar, om moralske kompass ute av kurs, ja slike ting. Fellesskap Som vinbonde og/eller vinprodusent er ein som regel del av eit fellesskap med andre i same situasjon på … Les meir Kardinalsynd og juksepavar #4
På drikkefronten er det ikkje tvil om at Tsjekkia er mest forbunde med bitterdram og øl, men nokre særingar driv også med vin. I Mähren, der 96% prosent av tsjekkisk vin vert produsert, veit ein at romarane oppfordra til drueplanting i år 278. Franske munkar planta druer her på 1200-talet, og Krasna Hora har i stor grad satsa på druer med fransk opphav.
Les meir «Don’t Take Your Love To Town»
Libanesisk vin i Noreg er ikkje lenger synonymt med Musar. Etter kvart har fleire produsentar meldt seg på. Nattverden testa Chateau Kefraya 2012 for ei tid tilbake – korleis vil entry level-vinen deira som har lista seg inn i basisutvalet på Vinmonopolet til 155 kroner hevda seg i eit stadig tettare Libanon-heat?
Les meir «Ch. Kefraya Les Bretèches 2016»
Eg har liksom ikkje heilt tatt Sør-Amerika heilt på alvor – mine snarturar innom har gjerne vore den odde brasilianske kvitvinen eller ditto argentinsk musserande. Samstundes har eg ein tanke om at kanskje Uruguay er framtida, antakeleg er det mest fordi eg har lyst å sjå om eg kan skriva uruguayansk utan å få raud strek under…
Les meir «Weinert med beinet…»
Suksessen til Cabernet Sauvignon er enorm, er for alltid knytt til Bordeaux, og drua er omtykt både hjå vinsamlarar og meir tilfeldige vindrikkarar. Det er etter alt å dømme fleire årsaker til dette: drua gjev ein tydeleg og gjenkjenneleg smak på vinen, og har ein klassisk stil som er lett å forstå sjølv utan lang erfaring.
Les meir «The Chinese Way»
Innimellom dukkar det opp ‘ferdiglagra’ vin på Vinmonopolet. Frå Saint-Estèphe, heilt nord i Medoc, kjøpte Jacques Pedro i 1962 ein vingard i elendig forfatning, som dei etter kvart fekk på beina igjen. Med ein fot i moderne teknologi og den andre i tradisjonstru vinmaking produserer dei rundtom 50000 flasker årleg.
Les meir «Ch. Lavillotte Saint-Estephe 2002»
Ah, Margaux – legendarisk DOC og legendarisk område i Bordeaux. Toppvinane i nabolaget er ikkje akkurat kvardagskost – kan i staden ein vin frå nedre halvdel av kvalitetshierarkiet gje drikkeglede?
Les meir «Confidence de Prieure Lichine 2009»
Bertani-brørne starta eigen produksjon i 1857 og er rekna som pionerar for moderne vingards- og forretningsdrift i Verona – rett aust for Gardasjøen, området som gjev oss Amarone, Valpolicella og Soave.
Igjen skal dei bu i hans skugge,
dei skal dyrka korn
og bløma som vinstokken.
Hans namn skal bli som vinen frå Libanon
(Hosea 14.8)
Somme gonger kan fordomar gje spanande overraskingar. Dette gjeld både vin og livet elles. I det minste om ein er villig til å sjå på det positive, om ein fordom skulle vise seg å ikkje stemme. Her ein dag skulle eg smake ein vin (2007-utgåva), og eg hadde nokre klare tankar om korleis han ville smake. Fyrsteinntrykket av flaska er at dette er ein prestisjevin, … Les meir Uventa eleganse
I Noreg har Libanesisk vin vore synonymt med Musar, men i søraust i Bekaadalen er det fleire som vil vera med på leiken. Chateau Kefraya planta dei første vinstokkane i 1951 og lagde – sjølv med vedvarande borgerkrig – sin første årgang i 1979. På 300 hektar med terrassar dyrkar dei Cabernet Sauvignon, Syrah, Chardonnay og Viognier, men også meir sære druesorter som Carménère, … Les meir Ch. Kefraya 2012
Igjen skal de bo i hans skygge,
de skal dyrke korn
og blomstre som vinstokken.
Hans navn skal bli som vinen fra Libanon.
(Hosea 14.8)
Om nokon ‘fortener’ å bli omtalt som vinmagnat så må det vera Bernard Magrez. I tillegg til Ch La Tour Carnet eig han tre andre grand cru-marker i Bordeaux, fleire eigedomar i andre vinregioner i Frankrike pluss andre stader i Europa, Sør-Amerika og USA. Decanter har han på Topp 30-lista over dei mektigaste vinfolka i verda. Château La Tour Carnet har kjend historikk tilbake til 1100-talet og er mellom dei eldste gardane i Médoc-regionen. Dei første druene vart planta her i 1407.
CH MALESCASSE 2003
Etter ein periode med hipstervin, astronomiske kalendrar, nedgravne kuhorn, biokrystallisasjonsmetode, månefasar, pét-nat og what-not kjennes det riktig med noko klassisk Bordeaux…
