M2M – to tolkingar av malvasia
Det er ikkje kvart år det kjem nye vinar frå Madeira på Vinmonopolet. Saman med sherry, marsala, rivesaltes og til dels portvin lever sterkvinane i ei nisje der sola sjeldan skin. Men er du i målgruppa må du vere rask, for volumet av vin frå den vulkanske øya er lite. Åtte produsentar er att, og dei sel samla dryge 3 millionar liter i året. Salet … Les meir M2M – to tolkingar av malvasia
Ved foten av Ararat
Armenia er eit av desse eldgamle, fillerista Kaukasus-vegkryssa i historia, forsøkt utsletta av det Ottomanske riket, tvunge saman med Georgia og Aserbajdsjan som Den transkaukasiske sosialistiske føderative sovjetrepublikk, og omsider sjølvstendig stat igjen frå 1991. Oppi fjella prøver vinmakarar å sjonglera 6000 års tradisjon med koko druer og moderne innovasjon etter at Sovjetunionen rota til jordbruket deira. Zorah Voskì var mellom favorittane eg smakte i 2020, men hadde ein pris over 350,- Kan meir budsjettorienterte vinar gje drikkeglede?
Les meir “Ved foten av Ararat”
Grapes of What?
Som vanleg med italienske druer endar eg opp meir forvirra etter kjeldearbeidet enn då eg starta. Den vesle vinregionen Lugana – sør for Garda-sjøen, ikkje så langt frå Verona – har i hovudsak spesialisert seg på kvite druer, nærare bestemt turbiana. Fordi drua lokalt vart kalla trebbiano di Lugana antok dei som bryr seg om slikt at det berre var nok eit medlem av trebbiano-familien. Så kom vin-CSI med dna-testing og sånn, og hevda at drua berre var verdicchio med sexy namn. Dette vart ikkje godt mottatt i Lugana, og regionale krefter – antakeleg med mektige venar – har frå 2021 fått registrert turbiana som eit eige drueslag – dog tett i slekt med verdicchio. Dette i følgje nettsider som stort sett siterer kvarandre. Og enno har vi ikkje snakka om trebbiano di Soave. Eg resignerer og vil heller ha vin…
Les meir “Grapes of What?”
En bred GG-vurdering
Smaking av Grosses Gewächs 2020 Jeg har vært på VDPs Sneak Peak på 2020-årgangen. Hovedvekten av notatene er, nær sagt selvfølgelig, på riesling. Likevel har jeg også gjort plass til en rekke GG’er laget på andre druer. Her følger notater på ca 270 GG’er med poengteringer. Smakingen gikk over 3 dager. Den første dagen vises ikke riesling. Spesielt når vinene er av en slik jevnt … Les meir En bred GG-vurdering
Vinema Paradiso
«No grape brings more joy or more pain» (Carlo Ferrini)
Sangiovese – Jupiters blod, og arbeidshesten i Italia si mangfaldige drueverd, brukt i alt frå enkle bordvinar til supertoscanarar til søt passito. Det er ei drue du antakeleg har smakt – enten i chiantien du tok med på ex. phil-fest i studiedagane for å visa din gode vinsmak, eller som matvin på ferien gjennom Italia. Drua er varmekjær, mognar langsomt, og kan enda opp som lett og ukomplisert eller kompleks og lagringsdyktig vin alt etter kven, kvar og korleis…
Les meir “Vinema Paradiso”
Riesling – en kjærlighetshistorie
Min første store rieslingkjærlighet var Wagner-Stempels Heerkretz. Det var første gang jeg oppdaget hvor mye smak det kunne være i riesling, hvor mye kraft vinen kunne ha og den fantastiske fylden! Siden har det kommet en rekke favoritter. Schloss Liesers søte, halvsøte og halvtørre viner ble en tidlig favoritt. Da jeg fikk Emrich-Schönlebers Monziger Halenberg Spätlese servert til blåmuggost for første gang gikk det et … Les meir Riesling – en kjærlighetshistorie
Vellukka Experiment
Trass den mørke fargen er prokupac tradisjonelt mest brukt til rosévin eller i raud blend med meir populistiske druer. Sjølv om drua er vanleg i det tidlegare Jugoslavia, er den hardføre sorten, som fint tåler temperaturar ned mot minus atten gradar, knapt kjend utanfor Serbia, Kosovo og Nord-Makedonia. I Serbia kjem ein ny generasjon med småskala vinprodusentar ut av garasjane sine – og Radovan Djordjevic hjå Podrum Čokot vil gjerne syna at prokupac kan fungera åleine som raudvin.
Les meir “Vellukka Experiment”
Vinha Paz Colheita 2015
António Canto Moniz vart kirurg i Porto, men lot hjartet liggja igjen i Silgueiros i Dão. Her har familiegarden haldt det gåande i fem generasjonar. På tidleg nittital fann António ut at han også ville laga vin, og satsa seriøst med god hjelp frå Dão-legenda Magalhães Coelho.
Les meir “Vinha Paz Colheita 2015”
Virtue in Wine?
I rekkja med musikarar som fattar interesse for vinlaging finn vi både Sting, Les Claypool, Wongraven og Lemmy, sjølv om sistnevnte nok var in it av marknadsføringsårsaker. Ein som har meldt seg på nyleg er Sondre Lerche, som har starta eit samarbeid med Non Dos og produsent Olivia Junyent hjå Castell d’Age i Catalonia. Etter kvart er det blitt ein cava, ein oransjevin, pluss – vinen vi skal smaka – ein garnacha som verkar å vera ein stad mellom raud og rosé.
Les meir “Virtue in Wine?”
Ei flaske: rett opp i glaset!
Har du nokonsinne opplevd #denkjensla av at vinen i glaset på ein måte har hoppa over eit ledd eller to i produksjonsprosessen? Når det er som om essensen av jorda og druene ikkje vert forstyrra av gjær, eik eller malolaktisk omdanning. Ah, det er litt av ei openberring. Men det skjer ikkje så ofte. Kanskje er det ein gong i blant at vêr, vinmaking og … Les meir Ei flaske: rett opp i glaset!
I skuggen av Helikon
Med Pegasus gampande rundt i dalen, samt ni muser for estetisk inspirasjon og ein sjølvopptatt Narkissos, så badar druene i gresk mytologi der dei veks utanfor Askre halvannan times biltur nordvest for Aten. Her driv familien Samartzis berekraftig vindyrking – delvis med populistiske druesortar, delvis med lokale druer som malagousia og moutharo. Og kontoura, som bestefar Samartzis planta i skråningane under Helikon i 1962. Drua … Les meir I skuggen av Helikon
Tysk vins posisjon i Norge
Tysk vin står for nesten en tredjedel av hvitvinssalget i landet. Vi har sett på hvorfor det har blitt slik og hvilke trender som rører seg innenfor tysk vin i Norge. I løpet av de siste månedene har vår podcast Vinpodden produsert en serie om tysk vins posisjon i Norge. Vi har tatt for oss fem forskjellige vinklinger for å prøve å belyse temaet best … Les meir Tysk vins posisjon i Norge
Slav to the Rhythm
Bulgaria er eit av desse landa som tevlar om å ha verdas eldste vinproduksjon, og har gjennom heile historia vore eit storpolitisk vegkryss. På sitt mektigaste gjennom 600-talet kvalifiserer dei til å bli hugsa som det storbulgarske riket, i moderne tid har prosessen frå brutal sovjetsatelitt til demokrati vore strevsam. Vinindustrien – som først kollapsa under angrep frå phylloxera, vart kollektivisert under kommunismen, kollapsa igjen økonomisk på nittitalet etter å ha vore ein av verdas største eksportørar. Det meste var blitt enkel bordvin for den russiske (og norske) marknaden før Gorbatsjov sin anti-alkoholkampanje råka knallhardt. I dag er produksjonen langsamt på veg opp igjen i ei blanding av lokale og internasjonale drueslag.
Les meir “Slav to the Rhythm”
Blant sultanar og okseauge
“Noah dyrka jorda, og han var den fyrste som planta ein vingard. Då han drakk av vinen, vart han drukken og kledde seg naken inne i teltet. Kam, far til Kanaan, fekk sjå far sin naken, og han gjekk ut og fortalde det til dei to brørne sine. Då tok Sem og Jafet ei kappe og la over akslene sine. Så gjekk dei baklengs inn og breidde over far sin. Dei vende andletet bort, så dei ikkje såg far sin naken.“
Les meir “Blant sultanar og okseauge”
Nye vaner
Hvordan hadde tysk vin sett ut hvis riesling ikke fantes? Riesling er Tyskland absolutte nummer 1-drue. Det er velfortjent og viktig. Der det er et litt større utvalg å velge mellom av røde druer, er det egentlig bare riesling og chardonnay som udisputert har en plass på pallen over verdens absolutt beste hvite druer. En åpenbar funksjon ville nok vært at landet tidligere og tyngre … Les meir Nye vaner