Det er nok ikkje berre eg som sårt håpar å finne ein heilt utruleg god pinot noir frå ein bortgøymd stad som enno kostar mindre enn det smakar. Men det toget har nok gått. Burgund er på veg mot stratosfæren, og det er ikkje mykje som osar av kvalitet til mindre enn tre-fire hundrelappar i andre pinot noir-grender heller. Men om vi skal rive i … Les meir Austkyst, vestkyst, vellyst
Sidan kyrkjelyden sist var samla, (las noko om Etna frå min penn, august 2018) har det vore minst seks større og mindre utbrot frå vulkanen, både oske og lava. Det er med andre ord heit materie å skildre vin frå ein av dei mest aktive vulkanane i verda. Og for tida opplever Etna at det verkeleg tek fyr i vinkulturen rundt vulkanfjellet. I tillegg har … Les meir Etna Eruption! (II)
Til å vere Portugal si (nest?) mest planta drue, er castelão ikkje mykje framme i søkjelyset. Og vi har vel ikkje vore så ivrige her på Nattverden heller. Det er på tide å kike på kva denne druesorten kan få til på eiga hand. Portugal har mange eigne druer, og dei har lange tradisjonar for å lage vin på fleire sortar. Usikre tal Kjeldene spriker, … Les meir Ca ca ca castelão!
Hvis du har gjort som meg og lest Håvard sin artikkel om skrukorkens fortreffelighet og tenkt at dette er nok ikke nødvendigvis helt feil, han har sannsynligvis rett, så har du muligens også tenkt som meg at det er på tide å drikke mer vin med skrukork. Men kanskje du også har sittet igjen med et spørsmålstegn, for hva skal man egentlig kjøpe da? Derfor … Les meir Pinot noir fra New Zealand i alle prisklasser
Kven har ikkje grave seg ned i ein fiks idé eller problemstilling, og etter ei stund funne ut at ting jo ikkje heng saman på den måten ein trudde. Der har du vinverda i nøtteskal, ei Pandoras øskje, eit kaleidoskop, eit stadig fornyande mysterie, eit hopp ned i kaninholet, med leddsetningar forma som nye spørsmål for kvar nye årgang som kjem ut frå tappelinja. For … Les meir 3 store vinar og eit paradigmeskifte
Lokalvalget handler om de lokale sakene og de lokale politikerne, de som fikk utfolde seg i vårt forrige vinvalginnlegg. Men det er ikke til å unngå å legge merke til at partilederne stadig stikker hodet frem, Jonas og Olaug og hva de heter oppad stolper og nedad vegger. Hovedstrømsmediene elsker å la dem bable om alt mulig som er mer eller (helst) mindre relevant for … Les meir Hvem har den beste Rioja’en? Erna vs Trygve
Det er kanskje for tidleg å seie at Barolo har endra karakter, men om du no plutseleg har oppdaga denne vintypen og går på polet for å handle inn, så er det mest 2017 og 2018 du vil få med heim i handleposen. Det er i skrivande stund (21.08.23) 150 varelinjer Barolo 2018, 133 frå 2017, 63 frå 2016, 44 frå 2015 og 14 frå … Les meir Barolo 2017 og 2018
Vi kjem nok til å krangle om naturvin så lenge det finst folk som insisterer på å vinifisere kvitvin utan SO2. Og det er greit det. Eg lever godt med at det finst rar vin som eg nok ikkje kjem til å kjøpe. Det er litt på same måte som med Ornellaia eller Grange, det er svært dyr vin i ein stil som eg ikkje … Les meir Nyttig krangel og funky vin
Før var det flaut å skrive om rosé – og selvsagt enda verre å drikke det. Ikke bare i Nattverdens redaksjon, men kanskje der spesielt. Umerkelig har dette endret seg over tid, og Nattverden skriver ikke lengre om rosévin utelukkende for å tiltrekke seg kvinnelige lesere. Rosévin er mer enn listepop. Det kan være både hipt og funky, seriøs og digg juice. Den kan være … Les meir Rosa listepop, funk eller jazz
Rosévin-sesongen kom tidlig i år, initiert av den evige kioskvelteren Il Mimo som ble lansert i starten av april, en måned “før tiden”. Men nå som det nærmer seg midtsommer, kan det tenkes at vi allerede har rukket å bli litt lei av rosévin? De er jo litt like alle sammen, konforme? Kjeder vi oss på terrassen? Kunne vi ikke ønske oss noen roséviner som … Les meir Rosévin fra utenfor allfarvei
Kva er det beste uttrykket av sangiovese? Og er det berre ein retning der vi kan finne det beste? Eller kan det tenkjast at det er finst ulike inkarnasjonar av vin på sangiovese som kvar for seg kan bli ein stor vin? Slike ting kvernar i hovudet etter ei smaking av tre årgangar med det som mange reknar som noko av det største ein kan … Les meir Sublim sangiovese
Dorli Muhr og Spitzerberg er to rimelig nye stjerner på den internasjonale vinhimmelen. Les meir To stjerner i Østerrike
Py. I Edvard Griegs egen hjemby Bergen betyr det «elendig, kjipt, nedsig». I Beaujolais er det derimot navnet på den aller høyest rangerte vinmarken. Utenfor byen Morgon finnes en utslukket vulkan, og på åssidene på det vulkanske berget ligger vinmarken som heter Côte du Py. Her har det blitt dyrket vin i mer enn 1000 år. Det er en svær vinmark med til sammen 285 … Les meir Morgonstemning: Côte du Py 2020
Samvirkelags-sjampanje med stifting i 1952, og etter kvart druebidrag frå 130 småprodusentar rundt Ville-sur-Arce. Dei er forøvrig huset som står bak lavpris-slageren Montaubret.
Côte des Bar – nær Burgund – var lenge den stygge andungen i Champagne, ein stad der druedyrking var ei attåtnæring, der det ikkje fantes berømte vinhus, og det meste av druer vart seld til rikingar i Reims. Tidleg 1900-tal pusha Marne-krefter dei ut av Champagne og inn i Champagne deuxième zone – andreklasses sjampanje. Sjølvsagt vart det bråk, og dei vart hanka inn igjen i 1927. I dag har dei framleis rolla som rebell i konforme Champagne…
Les meir «Chassenay d’Arce Confidences Brut 2009»
Når vi har turnert moter og trendar frå 60,70,80 og 90-talet nokre gonger, så er det alltid nokon som går grundigare til verks. Tilbake til røtene, lissom. Ja, altså heilt tilbake. Sjå berre på kor hipt old school qvervi-vin er blitt frå California til Alentejo. Slik ur-vinmaking med base i georgisk fleire tusen år gamal vinkultur skaper bølgjer i vinverda, og pengar i kassa på … Les meir To kule frå nebbiolo-land
