Verda fekk eit nytt land i februar – om ikkje i geografi, så i namnet. Endeleg ser ei lang strid med Hellas ut til å vera over, og innbyggjarane kan introdusera seg som frå Nord-Makedonia og ikkje det tidkrevjande kompromisset ‘Den tidlegare jugoslaviske republikken Makedonia (FYROM)’. Nattverden feirar med Vranec…
Les meir “Bovin Vranec 2013”
Etter at dei skjerpa seg i Beaujolais, må vel Gamay vera verdas mest anvendelege raudvinsdrue? Lett og leskande til uformell drikking, lav alkohol slik at ein kan ta berre-eitt-glas-til-takk-skal-tidleg-opp-og-få-noko-ut-av-dagen, ryggrad nok til å takla ein matbit, du får mengder av sommelier-kred, og prisnivået er behageleg. Vin frå Moulin-à-Vent, Morgon og Fleurie gjev enormt med drikkeglede – korleis vil same drue oppføra seg med oppvekst i Sambandsstatane?
Les meir “Lo-Fi Gamay Noir 2016”
Sjølv om Assyrtiko er i ferd med å bli allemannseige så innser eg at manglande kunnskap om greske druer og gresk mytologi antakeleg er min akilles-alboge…
Les meir “Greece Lightning”
Frå 1921 ein satellittstat i Sovjetunionen som ‘Den transkaukasiske sosialistiske føderative sovjetrepublikk (TFSSR)’, ei branding som seinare vart endra til litt meir catchy ‘Den georgiske sosialistiske sovjetrepublikk’. Inneklemt mellom Tyrkia og Russland ligg vesle Georgia som – sjølv om det i areal er fem gongar mindre enn Noreg – har sin eigen kristne religion og sitt eige alfabet. Og bortimot 400 druesortar…
Les meir “Georgia on my Wine”
Ikkje før har eg lært at det beste er å drikka rett frå Jura, så syner det seg at det finns eit anna alpint vindistrikt med druer ingen har høyrd om. Skjerpings, Frankrike…
Les meir “Stompin’ at the Savoie”
Ah, Margaux – legendarisk DOC og legendarisk område i Bordeaux. Toppvinane i nabolaget er ikkje akkurat kvardagskost – kan i staden ein vin frå nedre halvdel av kvalitetshierarkiet gje drikkeglede?
Les meir “Confidence de Prieure Lichine 2009”
Baskarland er på mange måtar eit mysterium. Språket har ikkje påvist slektskap til noko anna levande språk – antakeleg er baskisk det einaste gjenlevande språket i Europa frå før dei indo-europeiske språka kom. Om du syns tysken var vanskeleg med sine fire kasus, så har baskisk tjue! Baskiske vener fortel meg at dei kan sitja saman og snakka saman på kafe i Madrid, og spanjolar lener seg over og lurer på kva land dei er frå…
Les meir “Nire aerolabaingailua aingirez beteta dago…”
Ryktet om eit nytt stjerneskot i Rheingau har sirkulert ei stund, og det er verkeleg på tide å sjekka kva ho har å fara med.
Les meir “Eva Fricke Riesling 2017”
Sjølv om drua er ein forfar til meir berømte Cabernet Sauvignon, så får ikkje Cabernet Franc noko særleg merksemd. Sannsynlegvis stammar drua frå Bordeaux, men blir behandla med meir respekt i Loire der ho trivst godt i relativt kjøleg mikroklima.
Les meir “Beatrice & Pascal Lambert Chinon les Terrasses 2015”
Malvasia, Trebbiano og Bombino, spontanfermentert, ingen skalmaserasjon, ingen svovling, ingen filtrering. Månekalender og nullintervensjon, kun druer og intuisjon…
Les meir “Cantina Ribelà Bianco 2016”
Eksentrisk antipode-vin frå ekteparet Patrick og Megan Sullivan – utfordringa dei ser ut til å gje seg sjølv er å leggja mest mogleg av kvalitetsgrunnlaget i åkeren og gjera minst mogleg i kjellaren.
Les meir “Patrick Sullivan Amazon Yarra Valley 2016”
Sand har vore ei velsigning og ein forbannelse for vindyrking i Colares, vest for Lisboa. Vinlusa – phylloxera – hatar sand, og dette gjorde at området kom uskadd frå raseringa av vinplantar i Europa på slutten av 1800-talet. På den andre sida har sand ein tendens å trekkja til seg den andre naturlege fienden til vinmakarar – eigedomsmeklaren – noko som har gått hardt ut over areala det blir dyrka druer på. For tida er det berre 6 produsentar igjen i Colares DOCen.
Les meir “Viúva Gomes Reserva Tinto 1934”
Eit steinkast sør for Roma ligg Frascati – antakeleg vinregionen med dårlegast rykte i Italia – berykta for kommersiell og billig vin retta mot budsjett-turistane i hovudstaden. Sidan 2014 har familien Presutti prøvd å gjera noko med dette. Dei fekk i starten leigd seg ein ‘ubesudla’ parsell og har etter kvart fått kjøpt nok land til å laga vin med eigne druer. På 350 meter … Les meir Cantina Ribelà Ribolie 2017
Champagne er under press frå mange kantar. England har meldt seg på i boblekonkurransen, Cremantar får stadig høgare kvalitet, og sjølv Tasmania vil vera med. Antakeleg er det eg som ikkje følgjer med, men tilsynelatande brått var det mykje musserande frå Tyskland å velje i – både frå kjende og ukjende produsentar.
Les meir “Blood Sugar Sekt Magik”
Guffens aux Tourettes Syrah d`Endes 2016
I 1976 skulle flamlendingane Maine og Jean-Marie Guffens-Heynen vera i Burgund eit år for å læra fransk. Dei er der framleis. Etter litt vinstudier og vingardsarbeid starta dei så smått for seg sjølv med det som i dag er Domaine Guffens-Heynen.
I 1990 utvida dei med Maison Verget som henter druer frå Mâconnais, Chablis og Côte d’Or, men Jean-Marie var framleis jordsjuk. I 1997 kjøpte dei Château des Tourettes, som ligg nokre få kilometer frå Apt, og starta med det eigen produksjon i Rhône, og dermed vinen vi skal smaka i kveld.
Les meir “Luke 17: Your latest tic”
