Stakkars Groslot, ikkje berre gjort narr av og nedvurdert av Oz Clarke og Jancis Robinson, men har offisielt mista namnet sitt til Grolleau Noir, og fysisk plass til fordel for andre druer i Loire. Mest brukt til i rosevinar frå Anjou, men hallo – burde ikkje ei drue som lagar vinar med lav alkohol og høg syre passa perfekt i dagens vinmarknad?
Les meir “Les Grandes Vignes Groslot 2018”
På årets hittil varmaste dag søkte eg tilflukt på kjølerommet til Valkendorf-polet fram til eigen kjernetemperatur var nede i medium rare igjen. Eg kunne jo ikkje gå tomhendt derifrå, så eg fekk med meg ei flaske Gamay som visstnok skulle gje mykje drikkeglede til prisen.
Les meir “Yohan Lardy Gamay Poppy 2018”
Om avslutninga på etappen i går var brutal, så kjem marerittet no. Syklistane skal både opp og ned Pyreneane – mest opp – totalt er det nesten 5000 høgdemeter i dag, dei brattaste stigningane toucher 13 gradar. Nattverden skal ingen stadar sidan vi har oppdaga at startområdet har 4 AOP-ar der 3 av dei er musserande.
Les meir “Tour de France 2019 – 15. etappe – Limoux-metoden”
Aÿ i Marne har nokre av dei mest kjende og prestisjefylte husa i heile Champagne – kan billegare bobler i området markera seg? Lallier lagde sin første vin i 1906, vart modernisert av tredje generasjon i 1996, og seld til Francis Tribaut i 2004.
Les meir “Lallier Brut Nature NV”
Individuelle tempoetappar har ikkje den heilt store publikumsappellen lenger, noko Tour de France tar konsekvensen av og legg inn kun ein kort, men likevel bakkete etappe på 27 kilometer som burde passa heimefavoritten Romain Bardet godt. Etappen startar og sluttar i Pau – byen der Kong Karl Johan vart fødd. Nattverden heng med i to kilometer før vi hoppar av.
Les meir “Tour de France 2019 – 13. etappe – stor og liten Manseng”
Etter å ha lest Heine sin strålande artikkel om opphavsvern og kvalitetskrav for franske jordbruksprodukt, så ga det faktisk mykje meining – i alle fall i nokre dagar før eg oppdaga at raud musserande har ein eigen AOC (eller AOP heiter det vel no…) i Burgund, og eg er tilbake til å meine at franske jordbrukslovar er mest eit psykiatrisk diagnoseverktøy.
Les meir “Top of the Pops”
AOP står for Appellation d’Origine Protégée, og er regelverket som omhandler opphavsbeskyttelse for det franskmennene anser som sine viktigste jordbruksprodukter. Disse reglene omfatter hvordan produktene som er omfattet av AOP skal lages, hva de kan lages av og kanskje viktigst, hvor de skal lages. Les meir Franske idéer om kvalitet i mat og drikke
Eg er vedvarande oppglødd over å ha oppdaga eit «nytt» område i Frankrike. Raud Mondeuse frå Savoie var veldig godt, men regionen produserer også både bobler og kvitvin.
Les meir “Stompin’ at the Savoie II”
Det er lett for at Pierre Paillard seiler litt under radaren i forhold til sin mer kjente fetter Bruno Paillard. Førstnevnte er imidlertid også et historisk hus, med historie tilbake til 1768 da Antoine Paillard kjøpte en liten del av en vinmark i Bouzy i den sørøstlige delen av Montage de Reims. Nå lager de Pierre Paillard grower Champagne som bør dukke opp på radaren … Les meir Den andre Paillard
Ikkje før har eg lært at det beste er å drikka rett frå Jura, så syner det seg at det finns eit anna alpint vindistrikt med druer ingen har høyrd om. Skjerpings, Frankrike…
Les meir “Stompin’ at the Savoie”
Ah, Margaux – legendarisk DOC og legendarisk område i Bordeaux. Toppvinane i nabolaget er ikkje akkurat kvardagskost – kan i staden ein vin frå nedre halvdel av kvalitetshierarkiet gje drikkeglede?
Les meir “Confidence de Prieure Lichine 2009”
Sjølv om drua er ein forfar til meir berømte Cabernet Sauvignon, så får ikkje Cabernet Franc noko særleg merksemd. Sannsynlegvis stammar drua frå Bordeaux, men blir behandla med meir respekt i Loire der ho trivst godt i relativt kjøleg mikroklima.
Les meir “Beatrice & Pascal Lambert Chinon les Terrasses 2015”
Vanlegvis handlar desse introane om ein eller annan tippoldefar som med druer og dynamitt la grunnlaget for bruket. François Villard har ikkje ei slik ættetavle – han har restaurantbakgrunn og er sjølvlært vinmann. Første stokkane vart planta i 1991 – etter kvart har jordsjuke og eksperimentlyst balla på seg og han produserer årleg over 200 000 flasker i 25 ulike cuveear.
Les meir “François Villard Jouvet Cornas 2013”
Guffens aux Tourettes Syrah d’Endes 2016
I 1976 skulle flamlendingane Maine og Jean-Marie Guffens-Heynen vera i Burgund eit år for å læra fransk. Dei er der framleis. Etter litt vinstudier og vingardsarbeid starta dei så smått for seg sjølv med det som i dag er Domaine Guffens-Heynen.
I 1990 utvida dei med Maison Verget som henter druer frå Mâconnais, Chablis og Côte d’Or, men Jean-Marie var framleis jordsjuk. I 1997 kjøpte dei Château des Tourettes, som ligg nokre få kilometer frå Apt, og starta med det eigen produksjon i Rhône, og dermed vinen vi skal smaka i kveld.
Les meir “Luke 17: Your latest tic”
I går drakk jeg Chateau Soutard 1985. Druene som ble brukt til å lage denne vinen ble antagelig nennsomt plukket av noen furete franske gårdbrukerhender noen få måneder etter at jeg åpnet gapet for å skrike til verden for første gang. Kanskje var bonden spent på hva Gorbatsjov kom til å gjøre med Sovjetunionen, kanskje hørte han walkman’en sin. I den var det kanskje en … Les meir En moden Bordeaux og et par tanker rundt lagring av vin
