Med ideer om å hente elegansen fra franske viner og forbilder som Bruno Giacosa og Bartolo Mascarello, plasserer Gian Luca Colombo og hans Segni di Langa seg trygt blant Piemontes mest spennende nye vinmakere. Les meir Italias beste pinot noir
“Nå må det bli slutt på festene for en periode”, sa Erna, med den strenge tante Sofie-mina. Vi skal halde oss heime, er refrenget på haustens traurige song. Om ingen går i fella og passar seg for smitte, kan alle saman snart få feire jul igjen. Heisann og hoppsann… Ja, så sit vi heime då. Med kohorten vår. Igjen. Litt trykka stemning etter kvart. Det … Les meir Når nettene blir Langhe
Ah, Piemonte. I jaget etter Barolo og Barbaresco er det fort gjort å gløyme at desse berre utgjer 3 prosent av produksjonen i regionen. Gnitne vestlendingar vil antakeleg sjå til Langhe, Monferrato eller Alba for betre kjøp, medan dei aller særaste tusler innover i retning Alpane for å sjå om det skjer noko gøy der.
Les meir “Wag the DOCG”
Eg burde vita betre enn å rota rundt med obskure italienske druer – det er liksom så mykje enklare i tysktalande områder, der til dømes Kerner vart fødd i 1929. I Italia skifter druene namn mellom dalføra, og når ein trur ein har funne noko heilt nytt så syner det seg berre å vere Grenache med ei sexy adresse…
Les meir “Lønn for Strevi?”
KORONAKRISEN: Det er vanskelig å se sektorer som ikke blir påvirket av den pågående koronakrisen. I Nattverden har vi brukt den siste tiden på å ta kontakt med vinmakere i forskjellige land for å høre hvordan dette har påvirket dem. Intervjuene i denne artikkelen har blitt gjort i løpet av uke 13 i 2020. Vi har prøvd å undersøke å skape et bilde av forholdene … Les meir Slik treffer koronakrisen vinmakerne
Reell protest mot eit rigid og forelda klassifiseringssystem, eller genialt marknadsstunt? Etichetta di Protesta er uansett mellom dei mest gjenkjennbare flaskene i hylla – underkjend som Barolo DOCG av ‘nemnda’, nedklassa til Langhe Nebbiolo, og døypt «No Name».
Les meir “Når nettene blir Langhe”
Rouchet, Ruchè eller Rouché – om ikkje det kjæraste bornet med mange namn i Piemonte – så har i det minste drua gått frå attgløymd plante til eigen DOC. Med berre 50 hektar Ruchè i verda blir det eksklusiv vin – men blir det god vin?
Les meir “Scarpa Rouchet Briccorosa 2011”
Mytane om Flavio Roddolo er i ferd med å overskrida mannen. Å i det heile få tak i vinane hans skal vera vanskeleg sidan han ikkje har mobiltelefon eller epost, men kun fasttelefon, og stort sett er ute i åkrane heile tida. Han lagar ikkje naturvin sjølv om han driv biodynamisk, men kallar seg tradisjonalist. Han snakkar ikkje italiensk, men ein obskur piemontisk dialekt… Sanninga er vel at han er ein bonde med skit under neglene og sterke meiningar om korleis vin skal lagast. Og sluttproduktet gjev han jamt over rett…
Les meir “Roddolo Dolcetto d’Alba Superiore 2013”
Til å ha så røffe kantar så minner Nebbiolo meir om daten du aldri meir inviterer med på fjelltur. Det må ikkje vera for kaldt, det må ikkje vera trekk, det må ikkje vera fuktig, og noko håp om fermentering startar seint, om i det heile…
Les meir “Travaglini Gattinara 2015”
Tyngdepunkt flyttar seg. Ein gong i tida var det Tenerife og Somló som lagde verdas beste vin, og vinane frå Rivesaltes sto på alle bord i Frankrike. Naturkatastrofar – det være seg vulkanutbrot eller bladlus, brutal realpolitikk eller moteluner har gått ut over både distrikt og druer gjennom historia.
Les meir “Braida La Regina Langhe Nascetta 2017”
Eg har ei notatbok som eg stort sett brukar å skrive smaksnotata mine i. Ho er med på smakingar og messer, og ved kjøkenbordet eller i sofaen. Alt etter korleis eg inntek eit glas vin som er verd å notere nokre ord om. Her kjem notat på vinar som ikkje har fått plass i artiklar, men som stikk seg ut som noko av det meir … Les meir Luke 21: Lause notat og kontekst
Etter mange år som ein del av Cogno-Marcarini, gjekk Elvio Cogno solo då han var nær 60 år, og produserte sin første vin under eige namn i 1991. I dag har neste generasjon overtatt med høgt medvit om å vera tru mot tradisjonane. Ikkje overraskande er det Barolo som har mest fokus, men garden har også meir eksotiske ting, som meir enn hundre år gamal pre-phylloxera barbera og obskure nascetta. Og dolcetto…
Dei aller fleste har fått med seg at italienske bobler er meir enn berre prosecco. Frå Ferrari og Franciacorta heilt i nord, via Lambrusco i Emilia-Romagna, til sør hjå Donnafugata på Sicilia vert det laga musserande vin. I Piemonte er det Asti og dei søte boblene frå Moscato d’Asti som er mest kjend, men som vi snart skal sjå har området meir å by på.
-Kelner, det er bobler i pizzavinen min!
Vin med lang lagring har noko ved seg. Det er litt ekstra gjævt å opne mogne flasker som ein kanskje har lagra i eigen kjellar i årevis. Men gamle vinar vert ikkje alltid den store opplevinga ein drøymde om. Som ung og uerfaren vinkjøpar, handla eg nokre vinar som eg trudde skulle bli fantastiske etter 10-15 år. Dei fleste tålte ikkje tida, og det hadde … Les meir Ti år skilnad, ein kveld i lag: Borgogno Barolo
