Det er kaldt, det blåser, det regner, det er mildt, det blåser, det regner. Vestlandets vinter leverer til forventning og litt til. Samtidig diskuteres det i Nattverdens redaksjon om ikke vi skulle skrive en kollaborativ sak. Ikke lenge etter idéen blir lansert stenger landets ølkraner og vinskapene låses. Det viser seg at vi alle har noe så sjeldent som tid og anledning til å gjennomføre … Les meir Vinterlig kyllingsuppe
Ah, britiske bobler. Der til dømes Hambledon vart starta av ein brite med koko tittel og bindestrek i etternamnet, er det noko meir edrueleg med ekteparet Simpson, som – etter ein tjuvstart i Languedoc – etablerte seg i Kent i 2012. Her har dei på rekordtid fått til ikkje berre musserande, men også stille vinar, både kvitt og raudt.
Les meir “Simpsons Chalklands Classic Cuvée 2018”
I månedskiftet august/september ble jeg invitert til å bli en såkalt VDP-ambassadør. Verein Deutscher Prädikatweinguter er en privat medlemsorganisasjon med rundt 200 medlemmer. Blant deres medlemmer finnes mange av Tysklands udiskuterbart beste vinprodusenter. Ambassadøropplegget er utformet som et kurs som går i dybden både i VDPs regelverk og viner. Gjennom disse dagene blir også et godt knippe viner presentert. Siden jeg uansett har gjort notater … Les meir VDP.ambassadør
Eigentleg var Frode Refstad ferdig med vinbonding då han selde Tenuta il Sogno og flytta frå Asti til Valle d’Aosta for å bli fjellfant på heiltid. Imidlertid ser det ut til at han vart jordsjuk og kjøpte seg litt druemark, og så litt til. Dette er no blitt til eit par tusen flasker, fordelt mellom svært lokale druer og meir populistiske typar. Cantina la … Les meir Murmel, murmel, murmel…
Det er ikkje kvart år det kjem nye vinar frå Madeira på Vinmonopolet. Saman med sherry, marsala, rivesaltes og til dels portvin lever sterkvinane i ei nisje der sola sjeldan skin. Men er du i målgruppa må du vere rask, for volumet av vin frå den vulkanske øya er lite. Åtte produsentar er att, og dei sel samla dryge 3 millionar liter i året. Salet … Les meir M2M – to tolkingar av malvasia
Armenia er eit av desse eldgamle, fillerista Kaukasus-vegkryssa i historia, forsøkt utsletta av det Ottomanske riket, tvunge saman med Georgia og Aserbajdsjan som Den transkaukasiske sosialistiske føderative sovjetrepublikk, og omsider sjølvstendig stat igjen frå 1991. Oppi fjella prøver vinmakarar å sjonglera 6000 års tradisjon med koko druer og moderne innovasjon etter at Sovjetunionen rota til jordbruket deira. Zorah Voskì var mellom favorittane eg smakte i 2020, men hadde ein pris over 350,- Kan meir budsjettorienterte vinar gje drikkeglede?
Les meir “Ved foten av Ararat”
Som vanleg med italienske druer endar eg opp meir forvirra etter kjeldearbeidet enn då eg starta. Den vesle vinregionen Lugana – sør for Garda-sjøen, ikkje så langt frå Verona – har i hovudsak spesialisert seg på kvite druer, nærare bestemt turbiana. Fordi drua lokalt vart kalla trebbiano di Lugana antok dei som bryr seg om slikt at det berre var nok eit medlem av trebbiano-familien. Så kom vin-CSI med dna-testing og sånn, og hevda at drua berre var verdicchio med sexy namn. Dette vart ikkje godt mottatt i Lugana, og regionale krefter – antakeleg med mektige venar – har frå 2021 fått registrert turbiana som eit eige drueslag – dog tett i slekt med verdicchio. Dette i følgje nettsider som stort sett siterer kvarandre. Og enno har vi ikkje snakka om trebbiano di Soave. Eg resignerer og vil heller ha vin…
Les meir “Grapes of What?”
Smaking av Grosses Gewächs 2020 Jeg har vært på VDPs Sneak Peak på 2020-årgangen. Hovedvekten av notatene er, nær sagt selvfølgelig, på riesling. Likevel har jeg også gjort plass til en rekke GG’er laget på andre druer. Her følger notater på ca 270 GG’er med poengteringer. Smakingen gikk over 3 dager. Den første dagen vises ikke riesling. Spesielt når vinene er av en slik jevnt … Les meir En bred GG-vurdering
«No grape brings more joy or more pain» (Carlo Ferrini)
Sangiovese – Jupiters blod, og arbeidshesten i Italia si mangfaldige drueverd, brukt i alt frå enkle bordvinar til supertoscanarar til søt passito. Det er ei drue du antakeleg har smakt – enten i chiantien du tok med på ex. phil-fest i studiedagane for å visa din gode vinsmak, eller som matvin på ferien gjennom Italia. Drua er varmekjær, mognar langsomt, og kan enda opp som lett og ukomplisert eller kompleks og lagringsdyktig vin alt etter kven, kvar og korleis…
Les meir “Vinema Paradiso”
Min første store rieslingkjærlighet var Wagner-Stempels Heerkretz. Det var første gang jeg oppdaget hvor mye smak det kunne være i riesling, hvor mye kraft vinen kunne ha og den fantastiske fylden! Siden har det kommet en rekke favoritter. Schloss Liesers søte, halvsøte og halvtørre viner ble en tidlig favoritt. Da jeg fikk Emrich-Schönlebers Monziger Halenberg Spätlese servert til blåmuggost for første gang gikk det et … Les meir Riesling – en kjærlighetshistorie
Trass den mørke fargen er prokupac tradisjonelt mest brukt til rosévin eller i raud blend med meir populistiske druer. Sjølv om drua er vanleg i det tidlegare Jugoslavia, er den hardføre sorten, som fint tåler temperaturar ned mot minus atten gradar, knapt kjend utanfor Serbia, Kosovo og Nord-Makedonia. I Serbia kjem ein ny generasjon med småskala vinprodusentar ut av garasjane sine – og Radovan Djordjevic hjå Podrum Čokot vil gjerne syna at prokupac kan fungera åleine som raudvin.
Les meir “Vellukka Experiment”
António Canto Moniz vart kirurg i Porto, men lot hjartet liggja igjen i Silgueiros i Dão. Her har familiegarden haldt det gåande i fem generasjonar. På tidleg nittital fann António ut at han også ville laga vin, og satsa seriøst med god hjelp frå Dão-legenda Magalhães Coelho.
Les meir “Vinha Paz Colheita 2015”
I rekkja med musikarar som fattar interesse for vinlaging finn vi både Sting, Les Claypool, Wongraven og Lemmy, sjølv om sistnevnte nok var in it av marknadsføringsårsaker. Ein som har meldt seg på nyleg er Sondre Lerche, som har starta eit samarbeid med Non Dos og produsent Olivia Junyent hjå Castell d’Age i Catalonia. Etter kvart er det blitt ein cava, ein oransjevin, pluss – vinen vi skal smaka – ein garnacha som verkar å vera ein stad mellom raud og rosé.
Les meir “Virtue in Wine?”
Har du nokonsinne opplevd #denkjensla av at vinen i glaset på ein måte har hoppa over eit ledd eller to i produksjonsprosessen? Når det er som om essensen av jorda og druene ikkje vert forstyrra av gjær, eik eller malolaktisk omdanning. Ah, det er litt av ei openberring. Men det skjer ikkje så ofte. Kanskje er det ein gong i blant at vêr, vinmaking og … Les meir Ei flaske: rett opp i glaset!
Med Pegasus gampande rundt i dalen, samt ni muser for estetisk inspirasjon og ein sjølvopptatt Narkissos, så badar druene i gresk mytologi der dei veks utanfor Askre halvannan times biltur nordvest for Aten. Her driv familien Samartzis berekraftig vindyrking – delvis med populistiske druesortar, delvis med lokale druer som malagousia og moutharo. Og kontoura, som bestefar Samartzis planta i skråningane under Helikon i 1962. Drua … Les meir I skuggen av Helikon
